1. Produkcja mocznikowo-formaldehydowego
Chociaż producenci mogą stosunkowo tanio produkować masowo żywice mocznikowo-formaldehydowe, sam proces wydaje się nieco skomplikowany. Najpierw wytwarzają mocznik z dwutlenku węgla i amoniaku w temperaturze od 135 do 200 stopni Celsjusza i pod ciśnieniem od 70 do 230 atmosfer. Następnie wytwarzają formaldehyd poprzez reakcję dwutlenku węgla z wodorem lub utlenianie metanolu poprzez ekstrakcję go z ropy naftowej. Ropa naftowa to forma benzyny, która istniała, zanim ludzie przerobili ją na nadający się do użytku gaz.
Po połączeniu mocznika i formaldehydu w powstałej utwardzonej żywicy tworzą się rozgałęzione i liniowe polimery oraz trójwymiarowa matryca. Za tworzenie tych struktur odpowiadają funkcje mocznika i formaldehydu. Mocznik ma cztery funkcje dzięki czterem wymiennym atomom wodoru, podczas gdy formaldehyd ma dwie funkcje. Istnieją również czynniki w procesie produkcyjnym, które wpływają na właściwości produktu końcowego. Efekty te to:
Molarność względna, reagenty, temperatura reakcji, pH, przy którym zachodzi kondensacja
2. Zastosowanie żywicy mocznikowo-formaldehydowej
Żywice mocznikowo-formaldehydowe mają wyjątkową właściwość termoutwardzania, która pozwala im zmieścić się w dziwnie ukształtowanych i ograniczonych przestrzeniach. Przykład:Deska sedesowa. Bardziej niż kiedykolwiek w przypadku szczepionek przeciwko COVID-19 mocznik-formaldehyd działa jako środek konserwujący w produktach medycznych, takich jak szczepionki. Ta funkcja formaldehydu mocznikowego ma kluczowe znaczenie, ponieważ inaktywuje wirusa w szczepionce, dzięki czemu organizm doświadcza i uczy się, jak walczyć z chorobą, bez zakorzeniania się i powodowania jej.
